تاثیر سیاست های اقتصادی دولت پهلوی اول بر اقتصاد بندر بوشهر 1304-1320.ش

بندر بوشهر از دوره افشاریه تا اوایل دوره پهلوی مهم ترین بندر تجاری ایران در سواحل خلیج فارس بود. همزمان با روی کار آمدن دولت پهلوی اول، علی رغم اینکه بندر بوشهر فاقد تاسیسات بندری با معیارهای بین المللی بود، باز از سایر بنادر ایران فعال تر بود و اکثر شرکت های تجاری خارجی و تجار داخلی برای وارد و صادر کردن کالاهای خود از این بندر استفاده می کردند. در دوره پهلوی اول سیاست های متعددی برای نوسازی کشور اتخاذ و اعمال شد. بخش قابل توجهی از این سیاست ها، سیاست های اقتصادی بودند. بخشی از سیاست های اقتصادی دولت باعث برآمدن بندر خرمشهر به عنوان بندری با تاسیسات ارتباطی در مقابل بندر بوشهر شد. بخشی دیگر از سیاست های اقتصادی دولت پهلوی اول، مانند انحصار تجارت خارجی، نیز باعث رشد قاچاق و ناامنی در بندر بوشهر و افول روز افزون آن شد. این پژوهش علت جابجایی مرکزیت تجاری از بندر بوشهر به بندر خرمشهر را در راهبرد اقتصادی دوره پهلوی اول جستجو می کند. اگرچه یافته های این پژوهش رشد آماری تجارت بوشهر را نشان می دهند، اما این هم معلوم می شود که افزایش تجارت خارجی بندر بوشهر به دلیل بالا رفتن حجم تجارت خلیج فارس در پی راه اندازی خط آهن سراسری و از قبل شکوفایی تجاری بندر خرمشهر بوده است. با اجرا شدن سیاست های اقتصادی دولت مرکزی، بندر خرمشهر به بندر اصلی ایران در سواحل خلیج فارس تبدیل شد و سهم بندر بوشهر از سیاست های اقتصادی دولت مرکزی تنها رشد قاچاق، ناامنی و نابسامانی