مقایسهء مهارت تعریف واژه بین کودکان تک زبانه و دوزبانهء دارای آسیب ویژهء زبانی

این پژوهش برای بررسی مهارت تعریف واژه بین کودکان تک زبانه و دوزبانه ء دارای آسیب ویژه زبانی (specific language impairment: SLI) طراحی شده است. با این مقایسه می توان تاثیر دوزبانگی در آسیب ویژهء زبانی و فرضیه ظرفیت محدود پردازش (LPC: Limited Processing Capacity) را مورد بررسی قرار داد.
در این پژوهش 6 کودک 7 تا 8 ساله، دوزبانه ء ( فارسی-آذری) و 6 کودک تک زبانه (فارسی زبان) دارای آسیب ویژهء زبانی از لحاظ مهارت تعریف واژه بررسی شدند. داشتن تاخیر زبانی (بیش از یک سال)، نداشتن مشکلات شنوایی، بینایی و هوشی از معیارهای ورود به پژوهش بودند. برای تشخیص آسیب از آزمون رشد زبانی، آزمون آسیب ویژه زبانی و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون من ویتنی و ویلکاکسون استفاده گردید.
نتایج آزمون نشان داد بین کودکان تک زبانه و دوزبانهء مبتلا در جنبه ء ساختاری و محتوایی تفاوت معناداری وجود ندارد (394/0= p). در جنبهء ساختاری مهارت تعریف واژه بین زبان فارسی و آذری کودکان مبتلای دوزبانه تفاوت معنادار وجود دارد (02/0= p) اما در جنبهء محتوایی تفاوت معناداری وجود ندارد (17/0= p) .
عدم وجود تفاوت معنادار در جنبه ء ساختاری و محتوایی تعریف واژه بین کودکان تک زبانه و دوزبانهء می تواند دلیلی بر رد نظریه ظرفیت پردازش محدود (Limited Processing Capacity: LPC) باشد.