بررسی ارتباط مولفه های جمعیت شناختی با رضایتمندی مراجعان به دفاتر خدماتی پلیس+10

نیروی انتظامی (پلیس) ایران در راستای جامعه محوری و رضایت هر چه بیشتر مردم، بخشی از خدمات خود را با حفظ ملاحظات امنیتی، با عنوان دفاتر خدماتی پلیس+10(دفاتر خدمات الکترونیک انتظامی) به بخش خصوصی واگذار کرده است؛ بنابراین به منظور مدیریت منابع و تصمیم گیری دقیق تر در مورد ارتقاء و بهبود کیفیت خدمات دفاتر پلیس+10 در جهت رضایت مندی مردم، بررسی وضعیت دفاتر، از منظر جمعیت شناختی نیز حائز اهمیت خواهد بود. این مقاله با دیدگاهی جمعیت شناختی به بررسی رضایت مراجعه کنندگان به دفاتر خدمات الکترونیک انتظامی ایران (پلیس+10) پرداخته است. پژوهش حاضر از نوع هدف، کاربردی و از نظر روش و ماهیت از نوع توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش را کلیه مراجعان به دفاتر پلیس+10 شهر تهران تشکیل می دهند. برای تعیین تعداد دفاتر مورد نظر، از روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای متناسب با حجم، تعداد 45 دفتر شهر تهران و برای نمونه گیری آماری از این دفاتر، از روش تصادفی ساده استفاده و به تعداد 420 نفر، انتخاب شدند. داده های مورد نیاز از طریق پرسش نامه محقق ساخته، پس از اطمینان از پایایی و روایی آن، جمع آوری و با استفاده از نرم افزار Spss، مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین جنسیت، وضعیت تاهل، سن، سابقه کاری و وضعیت اشتغال با رضایت مراجعه کنندگان به دفاتر پلیس+10 به دلیل بیشتر بودن مقدار معناداری آنها از 05/0، ارتباطی وجود ندارد، ولی بین تحصیلات، با رضایت مندی مراجعان به دفاتر پلیس+10 ارتباط معنادارای وجود دارد