عفونت دستگاه تناسلی ناشی از تریکوموناس واژینالیس در زنان مراجعه کننده به بیمارستان زنان شهر قم

تریکوموناس واژینالیس از شایع ترین عفونت های مقاربتی زنان و مردان در جهان است. براساس دانسته های مولفان آمار مستندی از شیوع تریکومونیازیس و عوارض آن در زنان استان قم وجود ندارد.
روش اجرا: در این مطالعه ی مقطعی با دو روش مشاهده ی گسترش مرطوب (wet mount) و ITS-PCR عفونت با ت. واژینالیس در نمونه ی تهیه شده با سواب از کانال واژینال زنان مراجعه کننده به بیمارستان زنان شهر قم مورد بررسی قرار گرفت. هم چنین، بررسی میکروسکوپی سلول ها و باکتری ها روی گسترش رنگ آمیزی شده انجام شد.
از مجموع 300 نمونه ی تهیه شده از داوطلبان مراجعه کننده به بیمارستان زنان 7 نمونه (67/2%) با روش گسترش مرطوب و 34 نمونه (3/11%) با روش ITS-PCR مثبت شدند. صحت نتایج PCR با توالی یابی قطعه ی ژنی ITSت. واژینالیس در محصول PCR تایید شد. در مقایسه ی انجام شده با استفاده از مدل رگرسیون لجستیک دوتایی بین افراد مبتلا و غیرمبتلا به تریکومونیازیس و با محاسبه ی نسبت شانس (Odds ratio [OR]) و فاصله ی اطمینان 95%، وجود سابقه ی تولد نوزاد نارس (9/671-8/2 CI: 95% ،3/43OR=)، سابقه ی سقط جنین (2/544-8/15 CI: 95% ،8/91OR=)، پارگی زودهنگام کیسه ی آب
(9/222-1/2 CI: 95% ،8/21OR=)، احتمال مشاهده ی سلول های اپیتلیال
(3/197-9/6 CI: 95% ،9/36OR=) و گلبول سفید (2/665-8/2 CI: 95% ،3/43OR=) در گسترش رنگ آمیزی شده، در مبتلایان بیش از غیرمبتلایان به تریکومونیازیس بود.
در مقایسه با گسترش مرطوب، آزمایش ITS-PCRروشی حساس و قابل اطمینان در ردیابی عفونت ت. واژینالیس در زنان است. فراوانی قابل توجه تریکومونیازیس بر اهمیت برنامه ی غربالگری در زنان استان قم تاکید می نماید. با مراجعه ی به موقع و تشخیص صحیح تریکومونیازیس به ویژه در زنان میانسال می توان از عوارض احتمالی آن بر بارداری پیشگیری کرد.