ارزیابی بی خطری محلول موضعی مینوکسیدیل 5% + بابونه ی 7%

آلوپسی آندروژنتیک شایع ترین شکل ریزش مو در مردان است و مینوکسیدیل موضعی یکی از دو نوع درمان دارویی رایج برای آن است که مورد تایید اداره ی غذا و داروی ایالات متحده می باشد. ارزیابی بی خطری ترکیبات موضعی مینوکسیدیل با بررسی میزان حساسیت پوستی بر روی داوطلبین انسانی انجام می پذیرد. شاخص های بیوفیزیکی به عنوان یک روش سریع و غیرتهاجمی جهت بررسی بی خطری استعمال محصولات پوستی موضعی کاربرد دارد.
روش اجرا: این مطالعه برروی 15 داوطلب سالم انجام شد. داروی مورد مطالعه نوعی فرمولاسیون موضعی مینوکسیدیل 5% در ترکیب با بابونه ی 7% است. در این مطالعه پس از استعمال داروی موردنظر برروی پوست ساعد افراد شرکت کننده، میزان تغییرات رخ داده بر شاخص های میزان تبخیر آب از اپی درم، رطوبت لایه ی شاخی، pH، محتوای ملانین و محتوای هموگلوبین (قرمزی) به کمک آزمون های بیومتری پوست و با استفاده از دستگاه MPA 580Cutometer®، مورد بررسی قرار گرفت.
تفاوت آماری معنی داری در شاخص های میزان تبخیر آب از اپی درم (191/0=P)، رطوبت لایه ی شاخی (692/0=P)، pH (613/0=P)، محتوای ملانین (533/0=P) و محتوای هموگلوبین (579/0=P) پوست قبل و بعد از مصرف محلول موضعی مینوکسیدیل 5% + بابونه ی 7% مشاهده نشد.
مصرف موضعی محلول مینوکسیدیل 5% در ترکیب با بابونه ی 7% سبب افزایش قرمزی (اریتم) و تغییر در سایر شاخص های اندازه گیری شده در پوست نگردید؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت که محلول موردنظر ایمن است و می توان آن را برای مصرف توصیه نمود.