بررسی تاثیر کفش های غلتکی بر پوسچر استاتیک تنه و سروگردن

راکر یکی از تغییراتی است که می توان در ساختار کفش ها ،به عنوان ابزاری جهت حفاظت از پا و بهبود توانایی راه رفتن،ایجاد کرد..یکی از مهترین فرضیات با توجه به کینماتیک مفاصل مچ ،زانو و لگن ؛حین استفاده از این کفش،افزایش دامنه حرکتی تنه به سمت اکسنشن و ایجاد پوسچر اکستانسوری می باشد لذا هدف از این مطالعه بررسی تاثیر نوعی کفش غلتکی بر پوسچر تنه در افراد سالم می باشد.
مطالعه بر روی 40 فرد سالم(1.8±5/24) صورت گرفت.پوزیشن 11 مارکر توسط 8 دوربین HZ 100ثبت گردید و تاثیر لحظه ای کفش در مقایسه با وضعیت پا برهنه مورد بررسی قرار گرفت.Paired Sample T Test به منظور آنالیز آماری مورد استفاده قرار گرفت و 05/0 P < سطح معنی دار در نظر گرفته شد.
شعاع قوس لومبار(23/11%)و زاویه بین سر و گردن (62/6%)کاهش یافت(05/0 P <).شعاع قوس توراسیک افزایش یافت (3/0 P=) .
بحث: نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده افزایش لوردوز و کاهش کیفوز به دنبال پوشیدن کفش های غلتکی در وضعیت ایستاده می باشد.با استفاده از این کفش ها افراد در وضعیت صاف تری نسبت به وضعیت پابرهنه می ایستند.بنابراین می توان گفت کفش های غلتکی می تواند به عنوان مداخله درمانی در مواردی که به اکستنشن ستون مهره نیاز است به کار رود.