مروری بر کنترل ارتعاشات سازه های دریایی

امروزه با افزایش میزان استفاده از سوخت های فسیلی و محدودبودن این انرژی در خشکی، نیاز به استخراج از بستر دریا روزبه روز افزایش یافته و موجب توسعه و رشد قابل توجه سازه های فراساحلی شده است. این سازه ها معمولا در معرض ارتعاشات ناشی از بار های محیطی اند که سبب کاهش عمر خستگی آنها می شود. رویکرد نوین در طراحی سازه ها، استفاده از سازوکارهای کنترل به منظور کاهش اثر بارهای محیطی بر آنهاست که به تدریج در کنار روش های سنتی - که صرفا مبتنی بر افزایش مقاومت سازه ها بوده اند - مطرح می گردد. عملکرد وسائل اتلاف انرژی تقریبا مشابه هم است و همگی انرژی جنبشی را به گرما تبدیل می کنند. در این مقاله، نخست به معرفی انواع میرایی، سازوکار کنترل و میراگر و معادلات حاکم بر آنها پرداخته شده است. سپس روش های کنترل به صورت تفصیلی بیان شده و براساس نوع کنترل غیرفعال و فعال در سکو های ثابت و شناور پژوهش های انجام شده مورد بررسی قرار گرفته است. در انتها دو مطالعه موردی که به مقایسه سیستم های کنترل غیرفعال در سکوی های فراساحلی پرداخته اند، بررسی شده است.