رابطه سلامت عمومی با شادکامیف احساس حقارت و تعارضات زناشویی در زنان نابارور شهرستان بروجرد

امروزه ناباروری و نحوه نگرش به آن، زندگی زوجین را با مسایلی از قبیل افسردگی، احساس درماندگی و اضطراب مواجه ساخته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی سلامت عمومی با شادکامی، احساس حقارت و تعارضات زناشویی در این افراد انجام شد.
در این پژوهش تحلیلی مقطعی 100 زن نابارور به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه های سلامت عمومی (GHQ)، شادکامی آکسفورد، احساس حقارت و تعارضات زناشویی (KMCS) بودند. جهت تعیین روایی پرسشنامه ها از روایی محتوی و صوری استفاده شد و پایایی آن ها نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ برای پرسشنامه سلامت عمومی 88%، شادکامی 93%، احساس حقارت 76% و برای تعارضات زناشویی 95% به دست آمد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-16 و آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی مورد تحلیل قرار گرفتند.
100 زن نابارور 18 تا 43 ساله با میانگین سنی 3/29 مورد مطالعه قرار گرفتند. 55% زنان از شرایط اقتصادی متوسط برخوردار بودند و تنها 6% آن ها سابقه مراجعه به روان شناس و روان پزشک را داشتند. میزان سلامت عمومی در زنان مورد بررسی با حداقل 32 و حداکثر 87 و با میانگین (%14/56) در سطح متوسط بود. نتایج نشان داد بین متغیرهای شادکامی و احساس حقارت با سلامت عمومی رابطه ی مثبت معنی داری وجود دارد ( 01/0≥ p)، در حالی که بین متغیر تعارض زناشویی با سلامت عمومی رابطه معنی دار مشاهده نشد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که شادکامی و احساس حقارت به ترتیب با ضریب بتای 56/0-، 21/0 به شکل معنی داری توان پیش بینی متغیر سلامت عمومی را دارند.
در این مطالعه سلامت عمومی زنان نابارور با شادکامی و احساس حقارت آن ها در ارتباط بود. بر اساس نتایج این مطالعه به نظر می رسد که حضور روان شناسان بالینی و روان پزشکان در مراکز تشخیص و درمان نازایی می تواند امری موثر و مفید در کمک به افراد نابارور در سازگاری بیشتر با مشکلات ناشی از نازایی باشد.