بررسی توانایی ترسیب کربن ریزجلبک Chlorella vulgaris در آب های با شوری متفاوت

امروزه استفاده از کشت ریزجلبک ها برای کاهش دی اکسید کربن توجه ویژه ای را در سراسر دنیا به خود جلب کرده است. این آزمایش با استفاده از پرورش استوک خالص ریزجلبک کلرلا وولگاریس در 3 تیمار و 3 تکرار در محیط آب مقطر، آب دریای شبیه سازی شده و آب طبیعی به مدت 8 روز انجام شد. نتایج نشان می دهد که این ریزجلبک بیشترین تولید زیست توده و به دنبال آن بیشترین میزان ترسیب کربن پس از طی 8 روز در آب طبیعی با مقادیر (g/L/d) 068/0 و (g/L/d) 111/0 داشته و نرخ رشد آن (day-1) 131/0 است. مقدار پارامترهای مذکور در آب مقطر به ترتیب برابر (g/L/d) 057/0، (day-1) 15/0 و (g/L/d) 093/0 است. این نتایج بیان می کند که با پرورش این ریزجلبک در آب شهری به رغم شوربودن، می توان گام بزرگی در ترسیب کربن برداشت. نتایج آماری آزمون توکی نشان داد که بین نرخ تولید زیست توده، رشد ویژه و تثبیت کربن اتمسفری، همچنین تعداد سلول ها در تیمارهای مختلف شوری آب اختلاف معنی داری در سطح 5 درصد وجود دارد. بنابراین، شوری آب در میزان رشد و ترسیب کربن ریزجلبک کلرلا وولگاریس تاثیر متفاوتی داشته است.