اندازه گیری کارایی و مقایسه رشد بهره وری شعب بانک ملی ایران در استان کرمان با استفاده از تحلیل فراگیر داده ها

در این مطالعه با استفاده از روش تحلیل فراگیر داده ها به اندازه گیری کارایی و مقایسه رشد بهره وری شعب بانک ملی ایران در استان کرمان طی سال های 1389 تا 1391 پرداخته شده است. جهت دستیابی به این مقصود شعب مختلف با توجه به درجه بندی بانک در چهار گروه؛ گروه یک شامل شعب درجه 1 و 2، گروه دو شامل شعب درجه 3، گروه سه شامل شعب درجه 4 و گروه چهار شامل شعب درجه 5 و 6 قرار گرفتند و سپس میزان کارایی و رشد بهره وری شعب مختلف در هر کدام از گروه ها محاسبه شد. نتایج نشان می دهد که متوسط رشد بهره وری طی سال های مذکور برای شعب گروه یک، دو، سه و چهار به ترتیب 6- ، 9-، 8- و 1- درصد می باشد، همچنین میزان متوسط کارایی فنی با رویکرد نهاده گرا و فرض بازدهی متغیر نسبت به مقیاس در گروه های1، 2،3و4 به ترتیب 99، 77، 87 و91 درصد است؛ یعنی با اصلاح شیوه های مدیریت در مورد ترکیب مناسب در استفاده از نهاده می توان با سطح کنونی ستاده های شعب به ترتیب کاهش 1،23،13و9 درصدی در سطح استفاده از نهاده ها در گروه های چهارگانه را داشت. نتایج حاصل از تحلیل بازدهی نسبت به مقیاس نشان می دهد در شعب چهارگانه به ترتیب 50، 80، 63 و 65 درصد شعب دارای بازدهی فزاینده به مقیاس بوده که بیانگر این است اکثریت شعب بانک ملی در استان کرمان برای کاهش ناکارایی ناشی از مقیاس خود باید ظرفیت تولید خود را بالا ببرند.