مکانیسم عمل و کاربرد ویروسیدها در کنترل عفونت های ویروسی وابسته به اقدامات بهداشتی

ویروس ها از عوامل مهم بیماری های حاد و مزمن در انسان ها هستند. صرف نظر از کثرت ایجاد عفونت در جوامع، بیشتر انواع ویروس ها پاتوژن های مهم بیمارستانی هستند. عفونت های وابسته به اقدامات بهداشتی یک منبع مهم در ابتلا و مرگ و میر بیماران می باشند. ضدعفونی یک راه اصلی در کاهش یا قطع انتقال ویروس ها از راه سطوح محیطی، ابزار و دست ها می باشد که به ترتیب با ضدعفونی کننده های شیمیایی و آنتی سپتیک ها انجام می پذیرد. در این مقاله مروری درباره عوامل شیمیایی با خواص ویروسیدی، مکانیسم های عمل و کاربردشان در کنترل عفونت های ویروسی وابسته به اقدامات بهداشتی بحث شده است. علاوه بر این نظر اجمالی در سلسله مراتب ویروس ها در چالش با ضدعفونی کننده ها، عوامل موثر در غیرفعال سازی ویروسی به عبارتی ویروس های هدف، پایداری و مدت زمان بقا ویروس ها در سطوح محیطی و دست ها بحث شد. همچنین ضدعفونی سطوح، چالش ها در غیرفعال سازی پاتوژن های ویروسی نوپدید، مقاومت های ویروسی به ضدعفونی کننده های شیمیایی توضیح داده شد. سپس، خواص آنتی سپتیک ها شرح داده شد و آنتی سپتیک های منتخب با خواص ویروسیدی گسترده معرفی شدند، زیرا دست ها یک نقش مهمی در گسترش بسیاری از بیماری های ویروسی بازی می کنند و بهداشت مناسب و منظم دست ها برای آلودگی های اساسی است و می تواند زنجیره گسترش ویروسی را قطع نماید. در این مقاله روش های اخیر آزمایشگاهی، روش های استاندارد از چندین کشور و نوع ویروس ها در این روش ها برای ارزیابی فعالیت ویروسیدی را مقایسه کردیم. در پایان، بهتر است بدانیم: هر ضدعفونی کننده، ویروسید نیست مگر اینکه با روش های آزمایشگاهی به تایید برسد.