تاویل اشراقی سهروردی از آیات پیرامون حقیقت نفس

در میان فلاسفه مسلمان سهروردی نخستین فیلسوف مسلمان است که با تسلط بی نظیر به آیات نورانی قرآن بسیاری از مباحث حکمی و فلسفی را با استناد به آیات قرآنی طرح نموده است و همچنین، به تاویل آیات بر اساس مبانی حکمی و فلسفی می پردازد. نظریه تاویل سهروردی مبتنی بر نظریه شهود و جایگاه حکیم متاله در معرفت شناسی و عالم مثال در جهان شناسی اشراقی است و زبان رمز حاکی از آن هست.
هدف این پژوهش ارائه تاویلات اشراقی سهروردی از آیات مربوط به حقیقت نفس است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که از نظر سهروردی تاویل راه و روش رسیدن به باطن امور بوده و ذومراتب (تشکیکی) است و این امر به پذیرش تاویل به رای در نزد سهروردی منتهی می گردد. بر این اساس با پذیرش تاویل به رای، هر طالب معرفتی قادر است به میزان درجه شهودی و معرفتی خود به مرتبه ای از حقیقت دست یابد؛ لذا به تعداد نفوس بشری درک و دریافت از حقیقت واحد تکثر می یابد و این امر با وحدت حقیقت نیز سازگار است. این نحوه تاویل اشراقی آیات از ابداعات سهروردی محسوب می شود.