ارتباط اختلال های تغذیه ای با تصویر ذهنی از جسم در دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار دانشگاه علوم پزشکی قزوین

نارضایتی از تصویر ذهنی از جسم و مشکلات تغذیه ای یکی از اختلال های شایع دوره نوجوانی و جوانی به خصوص در ورزشکاران است.
مطالعه به منظور تعیین ارتباط اختلال های تغذیه ای با تصویر ذهنی از جسم در دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار دانشگاه علوم پزشکی قزوین انجام شد.
این مطالعه مقطعی بر روی 226 نفر دانشجوی ورزشکار و 350 نفر دانشجوی غیرورزشکار انجام شد که در سال 93-1392 در دانشگاه علوم پزشکی قزوین تحصیل می کردند. تمام دانشجویان دختر و پسر ورزشکاری که به طور خاص یک رشته ورزشی را دنبال می کردند و حداقل در یکی از سطوح مسابقه های ورزشی شرکت کرده بودند، به عنوان دانشجویان ورزشکار به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند. دانشجویان دختر و پسر غیرورزشکار به صورت تصادفی از بین دانشجویانی انتخاب شدند که هیچ گونه فعالیت ورزشی نداشتند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه های اطلاعات فردی، نگرش غذایی استاندارد (EAT-26) و روابط چند بعدی خود- بدن استاندارد (MBSRQ) استفاده شد. داده ها با آزمون های تی و کای دو تحلیل شدند.
میانگین سنی دانشجویان 19/3±92/21 سال و میانگین شاخص توده بدنی آن ها 18/3±24/22 کیلوگرم بر مترمربع بود. فراوانی اختلال های خوردن در دانشجویان ورزشکار %5/11 و در دانشجویان غیرورزشکار %2/11 بود. بی اشتهایی عصبی نسبت به پراشتهایی عصبی در هر دو گروه شیوع بالاتری داشت. دانشجویان با شاخص توده بدنی طبیعی، از تصویر ذهنی بهتر و اختلال های تغذیه ای کم تری نسبت به دانشجویان لاغر و دارای اضافه وزن و چاق برخوردار بودند. بین متغیرهای سن، مقطع تحصیلی و جنسیت با اختلال های تغذیه ای و تصویر ذهنی از جسم ارتباط آماری معنی داری دیده نشد. همچنین بین اختلال های تغذیه ای با تصویر ذهنی از جسم ارتباط معنی داری دیده نشد. فراوانی اختلال های تغذیه ای در پسران بیش تر از دختران بود، ولی این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود.
با توجه به یافته ها، به نظر می رسد اختلال های تغذیه ای و تصویر ذهنی نامطلوب در بین هر دو گروه دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار به طور نسبی رایج و شاخص توده بدنی عامل پیش بینی کننده اختلال های خوردن است.