سبب شناسی بیماری پژمردگی گلایول در جیرفت

یکی از عوامل محدود کننده توسعه کشت گلایول در منطقه جیرفت بیماری پژمردگی است که بصورت زردی برگ ها، ضعف بوته ها، ناقص ماندن گلها، پژمردگی برگها، پوسیدگی ریشه ها و پیاز و نهایتا مرگ بوته مشاهده می گردد. به منظور شناسایی عامل بیماری، قطعاتی از ریشه و پیاز پس از ضدعفونی، روی محیط سیب زمینی دکستروز آگار کشت گردید. از نمونه های آلوده ، قارچی با میسلییوم های هوایی سفید رنگ و کمی متراکم، میکروکنیدیوم های منفرد، عموما تک سلولی، گاهی دو سلولی، تخم مرغی تا بیضوی شکل به ابعاد 10-8× 5-75/3 میکرومتر روی فیالیدهای کوتاه و منفرد جداسازی گردید. ماکروکنیدیوم های سه تا چهار سلولی و در ابعاد 35-18 × 5-3 میکرومتر، روی اسپورودوخیوم ها در سطح پرگنه ظاهر شدند. کلامیدسپورهای کروی تا بیضوی، اغلب بصورت منفرد و گاهی زنجیری روی میسلیوم ها تشکیل شدند. اثبات بیماریزایی با غوطه ورسازی پبازها در سوسپانسیون اسپور قارچ و کاشت در گلدان انجام گرفت. نشانه های بیماری بصورت زردی برگها، ضعف بوته و خشکیدگی برگها مشاهده و قارچ عامل بیماری مجددا جداسازی گردید. براساس صفات مورفولوژیکی فوق و آزمون بیماریزایی عامل بیماری پژمردگی گلایول در جیرفت قارچ Fusarium oxysporum f.sp. gladioli شناسایی گردید. این قارچ برای اولین بار از روی سه رقم گلایول شامل ارقام سفید، صورتی و قرمز از جیرفت واقع در جنوب استان کرمان جداسازی و گزارش می گردد.