مقایسه تاثیر مصرف آتورواستاتین و امگا_3 بر شاخص اکسیداسیون لیپیدی در بیماران مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک

استرس اکسیداتیو در سندرم تخمدان پلی کیستیک علت بسیاری از مشکلات ایجاد شده می باشد و افزایش لیپید های اکسید شده می تواند ریسک اکثر بیماری ها به ویژه بیماری قلبی عروقی را در این بیماران افزایش دهد، هدف از این مطالعه بررسی تغییرات مالون دی الدئید (MDA) به دنبال درمان با آتورواستاتین و امگا-3 می باشد. مشخص کردن عواملی که باعث کاهش اکسیداسیون لیپیدها در این بیماری می گردند، اهمیت ویژه ای در کنترل و درمان این بیماران خواهد داشت.
در این کارآزمایی بالینی افراد مبتلا به این سندرم براساس ترتیب مراجعه در 3 گروه قرار گرفتند. گروه اول شامل 26 نفر که تحت درمان با امگا-3 4 میلی گرم در روز قرار گرفتند و برای گروه دوم که 27 نفر بودند آتورواستاتین 20 میلی گرم در روز تجویز گردید و گروه سوم (29 نفر) به عنوان شاهد کپسول حاوی نشاسته دریافت نمودند. پس از گردآوری همه نمونه ها پروفایل لیپیدی به روش استاندارد، سطح مالون دی آلدئید توسط دستگاه HPLC، انسولین و تستوسترون با روش الایزا تعیین گردید. یافته های قبل و بعد با استفاده از آزمون تی زوجی و با آزمون آنوا در بین گروه ها در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
مکمل امگا-3 باعث کاهش مالون دی آلدئید و تستوسترون شده و در عین حال اثر مثبت بر افزایش HDL داشته است و آتورواستاتین تنها باعث کاهش مالون دی آلدئید در دریافت کنندگان این دارو شده است.
تجویز مکمل امگا 3 یا آتورواستاتین در مبتلایان به سندرم تخمدان پلی کیستیک باعث کاهش سطح MDA و اکسیداسیون لیپیدی می شود. پس انتظار می رود ریسک بیماری های قلبی- عروقی با کاهش اکسیداسیون لیپیدی در این بیماران کاهش یابد.