بررسی تطبیقی سطح توسعه اقتصادی اجتماعی روستاهای جوان و سالخورده (مطالعه موردی: دهستان پایین رخ شهرستان تربت حیدریه)

جمعیت از دیدگاه نوین ابزار، وسیله ی کار و بهره گیرنده ی نهایی روند توسعه محسوب می شود و در فرآیند برنامه ریزی توسعه ی نواحی روستایی نیز، اهمیت زیادی دارد. از آنجا که ساختار سنی جمعیت در این فرآیند بسیار مهم بوده و هر ساختار اثرات متفاوتی بر توسعه می گذارد، شناخت و تحلیل آن نیز ضروری به نظر می رسد. در این راستا در مقاله ی حاضر پس از تعیین روستاهای با ترکیب سنی جوان و سالخورده در دهستان پایین رخ شهرستان تربت حیدریه، به بررسی سطح توسعه ی اقتصادی اجتماعی روستاهای مورد مطالعه پرداخته شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها و تهیه ی نقشه ها به ترتیب از آزمون های آماری نرم افزار SPSS و GIS استفاده شد. نتایج مطالعات نشان داد که تفاوت معناداری بین سطح توسعه ی اقتصادی و اجتماعی روستاهای با ترکیب سنی جوان و سالخورده ی این منطقه وجود دارد. آنچنان که میانگین بعد اقتصادی در روستاهای جوان برابر با 25/4 و در روستاهای سالخورده برابر 61/1 و میانگین بعد اجتماعی 06/4 برای روستاهای جوان و 37/2 برای روستاهای سالخورده به دست آمد؛همچنین نتیجه ی آزمون تحقیق، در سطح معناداری 99 درصد نشان داد که تفاوت معناداری بین سطح توسعه ی اقتصادی اجتماعی روستاهای جوان و سالخورده در منطقه ی مورد مطالعه وجود دارد.