میزان دلبستگی مادر- نوزاد و عوامل مرتبط با آن در مادران نوزادان نارس بستری

یکی از مهمترین نیازهای نوزاد نیاز عاطفی است که از همان ساعات اولیه پس از تولد باید برآورده شود. نوزادان به دلیل عدم رشد کامل جسمی- ذهنی پس از تولد نیازمند مراقبت ویژه هستند. این شرایط در نوزاد نارس بحرانی تر است، زیرا با بستری شدن نوزاد نارس با توجه به شرایط جسمی که دارد، فرایند دلبستگی مادر- نوزاد مختل می شود و به تکامل نوزاد و توانایی های مادر برای مراقبت از نوزاد آسیب می رسد. هدف از این پژوهش تعیین میزان و عوامل تاثیرگذار بر دلبستگی مادر- نوزاد نارس بستری در بیمارستان های منتخب شهر تهران بود.
پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی بود که 463 مادر نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان و بخش نوزادان مراکز بهداشتی- درمانی منتخب شهر تهران را در سال 1394 مورد بررسی قرار داد. نمونه گیری به روش طبقهای با توجه به پذیرش نوزاد در مراکز منتخب صورت گرفت. داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه های جمعیت شناسی و دلبستگی جمع آوری گردید. ارتباط بین متغیرهای دموگرافیک با دلبستگی با spss-19 ارزیابی شد.
یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که میانگین دلبستگی مادری 59/56 درصد بود و بین جنسیت دلخواه نوزاد، جنس نوزاد و تمایل به بارداری اخیر با دلبستگی ارتباط معنادار وجود داشت (05/0p<).
دلبستگی مادر- نوزاد یکی از عوامل مهم سلامت روانی در دوران کودکی و بزرگسالی است، بنابراین باید روند شکل گیری آن تسهیل شود تا فشار روانی و استرس در مادر و نوزاد نارس کاهش یافته و آمادگی مادران برای درگیرشدن با مراقبت از نوزاد نارس و حساسیت و پاسخگویی وی به نوزادش افزایش می یابد که در نتیجه تاثیر مثبت بر شکل گیری فرایند دلبستگی خواهد داشت.