ارزیابی اثرات مهارکنندگی و کشندگی عصاره های آبی، اتانولی و هیدروالکلی اندام های هوایی گیاه سالویا خراسانیکا علیه برخی باکتری های گرم منفی و گرم مثبت در شرایط آزمایشگاهی

گسترش مقاومت باکتریایی به آنتی بیوتیک ها منجر به افزایش تمایل به توسعه ترکیبات جدید آنتی میکروبی موثرتر و بدون سمیت شده است. در این مطالعه اثرات مهارکنندگی و کشندگی عصاره های آبی، اتانولی و هیدروالکلی اندام های هوایی گیاه سالویا خراسانیکا (Salvia chorasanica) علیه لیستریا مونوسیتوژنز، باسیلوس سرئوس، سالمونلا تیفی و اشرشیاکلی O157 بررسی شد.
در این مطالعه از آزمون انتشار دیسک به روش کربی - بوئر جهت ارزیابی فعالیت ضدمیکروبی استفاده گردید. در این روش، باکتری در محیط کشت مولر هینتون آگار به صورت چمنی کشت داده شد. جهت تعیین حداقل غلظت مهارکنندگی و حداقل غلظت کشندگی از روش میکرودایلوشن باElisa و افزودن معرف تری فنیل تترازولیوم کلراید استفاده گردید. داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون دانکن (Duncan) در سطح 05/0p< تجزیه و تحلیل شدند.
بیشترین قطر هاله بازداری در روش انتشار در آگار مربوط به عصاره هیدروالکلی اندام های هوایی سالویا خراسانیکا علیه باکتری گرم مثبت باسیلوس سرئوس بود. میزان MIC محاسبه شده در مورد عصاره های هیدروالکلی بر باکتری های گرم مثبت، معادل 30 میلی گرم برمیلی لیتر تعیین شد که این میزان در میان دیگر MIC های اندازه گیری شده، کمترین مقدار بود.
طبق نتایج این مطالعه، باکتری های گرم منفی در مقایسه با باکتری های گرم مثبت، مقاومت بیشتری در برابر عصاره های مختلف اندام هوایی گیاه سالویا خراسانیکا از خود نشان می دهند، به طوری که باکتری سالمولا تیفی به عنوان مقاو م ترین باکتری در میان باکتری های موردآزمون شناخته شده است.