تاثیر رهبری تحول آفرین بر ارتقاء توان رزمی در یک سازمان دفاعی

توان رزم، میزان توانایی سازمان های نظامی در اجرای ماموریت واگذاری است که تلاش جهت ارتقاء آن، به عنوان یک وظیفه ی مهم فرماندهی در سازمان های نظامی، حیاتی است. برای دست یابی به هدف فوق (ارتقاء توان رزم)، عوامل متعددی دخیل است که یکی از مهم ترین این عوامل، سبک رهبری و فرماندهی سازمان می باشد. از طرف دیگر سازمان های نظامی یکی از سازمان های مهم و تاثیرگذار در جامعه بوده که در راستای تامین امنیت کشور تلاش های بی وقفه ای را انجام می دهند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر رهبری تحول آفرین بر ارتقاء توان رزمی انجام شده است که از حیث هدف، یک تحقیق کاربردی و از نظر ماهیت، در زمره ی تحقیقات توصیفی است و به دو روش کتابخانه ای و میدانی به فرجام رسیده است. ابزار پیمایش پرسش نامه ی محقق ساخته با اعتبار 88/. و پایایی 91/. است. جامعه ی آماری پایوران یک سازمان دفاعی به استعداد 460 نفر است که حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 210 نفر انتخاب و مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج نشان داد که همه ی مولفه های رهبری تحول آفرین، ترغیب ذهنی (با ضریب تعیین 347/0)، نفوذ آرمانی (با ضریب تعیین 434/0)، انگیزش الهام بخش (با ضریب تعیین 417/0) و ملاحظه فردی (با ضریب تعیین 463/0) بر ارتقاء توان رزمی، موثر هستند.