اثر خیساندن دانه جو با اسید لاکتیک و سیتریک بر تخمیر پذیری و تجزیه پذیری شکمبه ای

دو آزمایش به منظور بررسی تخمیر پذیری و تجزیه پذیری دانه جو خیسانده شده در محلول اسید لاکتیک و سیتریک طراحی گردید. در آزمون تولید گاز از جو غلطک زده خشک، جو غلطک زده و خیسانده شده در آب و محلول 25/0، 5/0 و 75/0 درصد اسید لاکتیک و 5/0، 1 و 5/1 درصد اسید سیتریک به مدت 24 ساعت استفاده شد. مشخص شد که فرآوری دانه جو با 75/0 درصد اسید لاکتیک و 1 درصد اسید سیتریک باعث کاهش حجم گاز تولیدی در ساعات اولیه تا 6 ساعت پس از انکوباسیون گردید (05/0P<). حجم گاز تولیدی در ساعات بعدی تحت تاثیر نوع فرآوری قرار نگرفت. همچنین نرخ تولید گاز در این دو تیمار به طور معنی داری پایین تر از دانه جو غلطک زده خشک و تیمار آب بود. در آزمایش تجزیه پذیری شکمبه ای، ماده خشک چهار تیمار جو غلطک زده خشک، جو خیسانده شده در آب، خیسانده شده در محلول 75/0 درصد اسید لاکتیک و 1 درصد اسید سیتریک اندازه گیری شد. فرآوری دانه جو با اسید لاکتیک و سیتریک تمایل به کاهش نرخ تجزیه پذیری ماده خشک دانه جو داشت. همچنین تجزیه پذیری موثر ماده خشک در تیمار اسید سیتریک به طور معنی داری کمتر از دانه جو غلطک زده و تیمار آب بود(05/0P<). میزان تجزیه پذیری موثر ماده خشک در تیمار اسید لاکتیک از نظر عددی نسبت به دانه جو غلطک زده و تیمار آب کمتر بود. در نهایت، خیساندن دانه جو با 75/0 درصد اسید لاکتیک و 1 درصد اسید سیتریک می تواند به عنوان یک روش فرآوری مفید در نشخوارکنندگان مورد استفاده قرار گیرد.