بررسی تغییرات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی تشریحی درخت اقاقیا (Robinia pseudoacacia L) تحت تاثیر آلودگی هوای شهر تهران

آلودگی هوا یکی از مهم ترین نگرانی های زیست محیطی در شهرهای توسعه یافته و در حال توسعه است. درختان موجود در محیط شهری می توانند موجب بهبود کیفیت هوا شوند. اما در عین حال این درختان ممکن است خود در معرض خطر آلودگی هوا قرار گیرند. درخت اقاقیا (Robinia pseudoacacia L.) از جمله درختان مقاومی است که با انواع آب و هوا سازگاری دارد اما امروزه در تهران شاهد زرد شدن زود هنگام بخشی از برگ های این گیاه هستیم. در پژوهش حاضر برای مشخص شدن صفاتی که موجب مقاومت این گیاه شده است و نیز جنبه های آسیب پذیر احتمالی آن، برخی خصوصیات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و تشریحی برگ درخت اقاقیا در اواخر بهار در سه منطقه از تهران پارک صدرا به عنوان منطقه پاک ، پارک المهدی به عنوان منطقه آلوده 1، پارک اوستا به عنوان منطقه آلوده 2 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد صفات تعرق روزنه، مقاومت روزنه، دمای نسبی برگ ها و رطوبت نسبی برگ ها در سطح 1 درصد معنی دار بودند. اما صفات سطح برگ و وزن خشک برگ و غلظت نسبی کلروفیل به روش SPAD معنی دار نبود. برگ های اقاقیا در پارک اوستا بیش ترین تعرق روزنه و رطوبت نسبی برگ را داشتند در حالی که کم ترین میزان مقاومت روزنه مربوط به این منطقه بود پس آلودگی هوا موجب افزایش از دست رفتن آب برگ شده است. از نظر ساختار تشریحی برگ اختلاف زیادی بین نمونه های منطقه پاک و آلوده مشاهده نشد. به نظر می رسد میزان بافت آوند چوبی ساخته شده و ضخامت دیواره بافت اسکلرانشیم و میزان آن در منطقه آلوده بیش تر از منطقه پاک است.