بررسی زمان‬های پیگیری و پیش آگهی بیماران مبتلا به کارسینوم سلول های سنگفرشی دهان با استفاده از مدل چند وضعی مارکوف

در این مطالعه سعی شده خطر عود، تومور ثانویه و متاستاز را با توجه به وضعیت بالینی بیماران مبتلا به کارسینوم سلول های سنگفرشی دهان برآورد شود و پیش آگهی بیماران را پس از اتمام درمان ارایه کند.
در این مطالعه کوهورت گذشته نگر، 147 بیمار بدخیمی سلول های سنگفرشی دهان بالای 40 سال از بانک اطلاعاتی برنامه مراقبت، اپیدمیولوژی و نتیجه نهایی ایالات متحده آمریکا بین سال های 2010-1973 بررسی شدند. متغیرهای مطالعه: جنس، نژاد، مرحله پیشرفت، درجه هیستولوژیک و محل تومور، روش درمان، زمان تشخیص و مرگ، با مدل چندوضعی مارکوف در نرم افزار R تحلیل شدند.
در مدت پیگیری بیماران (میانه 33 ماه)، 50 (01/34 درصد) مورد عود، 125(03/85 درصد) مورد تومور ثانویه، 25 (01/17 درصد) مورد متاستاز و 59 (13/40 درصد) مورد مرگ رخ داد. تومورهایی که با تهاجم لنفاوی همراه بودند ، 37/1 (فاصله اطمینان 95 درصد: 05/2-05/1) برابر نسبت به تومورهایی که در مراحل اولیه بودند، احتمال رخداد تومور ثانویه را دارند و پس از آن 33/2 (فاصله اطمینان 95 درصد: 18/4-29/1) برابر بیشتر در خطر مواجهه با مرگ . با گذشت یک سال از اتمام درمان احتمال مرگ برای بیماری که با عود موضعی یا تومور ثانویه مواجه شده بودند؛ تقربیا یکسان بود، اما پس از 5 سال بیماران با عود موضعی بیش تر در معرض خطر مرگ قرار دارند.
آگاهی تقریبی از زمان و موقعیت بعدی بیمار با توجه به شرایط بالینی او می تواند یکی از راه های تشخیص و درمان به موقع و در نتیجه کاهش مرگ ومیر این بیماران شود.