ارزیابی پاسخگویی نظام سلامت بعد از اجرای طرح تحول نظام سلامت: مطالعه موردی شهر سنندج، 94-1393

پاسخگویی (Responsiveness)، پاسخ به انتظارات منطقی افراد در مورد جنبه های غیر بالینی (Non-clinical) نظام سلامت می باشد. هدف این مقاله، بررسی میزان پاسخگویی نظام سلامت بعد از گذشت یک سال از اجرای طرح تحول نظام سلامت در شهر سنندج می باشد.
این پژوهش یک مطالعه توصیفی- تحلیلی است که به صورت مقطعی روی 646 خانوار در شهر سنندج در سال 94-1393 انجام گرفته است. پرسشنامه پاسخگویی سازمان جهانی بهداشت برای جمع آوری داده ها استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 از طریق روش های آماری توصیفی و آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شد.
همه ابعاد پاسخگویی به غیر از بعد «حق انتخاب»، 100 درصد از نظر پاسخگویان مهم و خیلی مهم بوده است. هم چنین در بخش بستری، ابعاد «دسترسی به حمایت های خانواده و اجتماعی» و «محرمانه بودن اطلاعات شخصی» به ترتیب با 100 و 96 درصد بالاترین عملکرد و «وضوح ارتباطات» با 49 درصد پایین ترین عملکرد را داشته است. در بخش سرپایی، بعد «محرمانه بودن اطلاعات شخصی» با 100 درصد و بعد «استقلال» با 42 درصد به ترتیب بالاترین و پایین ترین عملکرد را داشته اند. در بخش بستری ابعاد پاسخگویی بر اساس نوع مالکیت مراکز بهداشتی و درمانی تنها در بعد «توجه سریع» تفاوت آماری معنی داری را نشان دادند (P =0.03) و در بخش سرپایی تفاوت آماری معنی داری بین ابعاد پاسخگویی و نوع مالکیت مراکز مشاهده نشد.
در این مطالعه ابعاد «ارتباطات»، «استقلال» و «کیفیت محیط» به عنوان ابعاد اولویت دار برای اقدامات اصلاحی به منظور بهبود پاسخگویی نظام سلامت مشخص شد.