بررسی تنوع ژنتیکی جدایه های Pythium aphanidermatum با استفاده از روش های ISSR و rep-PCR

60 جدایه Pythium aphanidermatum، عامل پوسیدگی ریشه چغندرقند، بر اساس منشاء جغرافیایی برای مطالعات تنوع ژنتیکی و مورفولوژیکی انتخاب شدند. آزمون بیماریزایی با استفاده از آنالیز کروسکال والیس اختلاف معنی داری بین جدایه ها از لحاظ قدرت بیماریزایی نشان داد. جدایه ها براساس سرعت رشد به دو گروه با میزان رشد بالا و میزان رشد پایین گروه بندی شدند. به منظور بررسی پتانسیل انگشت نگاری ISSR و rep-PCR از هشت آغازگر ISSR و سه آغازگر rep-PCR استفاده شد. همبستگی خطی بسیار بالایی بین قدرت تفکیک، PIC و MI هر آغازگر مشاهده شد. شاخص PIC برای آغازگرهای rep-PCR (41/0) بالاتر از آغازگرهای ISSR (39/0) بود. براساس روش UPGMA و ضریب جاکارد، ISSR جدایه های استان های خوزستان و فارس را در سطح تشابه 63% از بقیه استان ها جدا کرد، درحالیکه rep-PCR این جدایه ها را در سطح تشابه %61 از بقیه استان ها جدا کرد. آنالیز PCA نشان داد که باوجود تشابه های هر دو نشانگر، rep-PCR قدرت تفکیک بالاتری نسبت به ISSR نشان داد. بنابراین نشانگر rep-PCR منجر به تفکیک بیشتر جدایه ها شد. بین تنوع ژنتیکی و منشاء جغرافیایی جدایه ها ارتباط وجود دارد. در مطالعات تنوع ژنتیکی، Rep-PCR به دلیل داشتن دقت مقایسه ای در تفسیر تنوع ژنتیکی جدایه ها، می تواند جایگزین ISSR شود.