ارزیابی تغییر شکل دائم آسفالت متخلخل پلیمری

پدیده آب لغزی(Hydroplaning)در مناطقی با میزان بارندگی زیاد، باعث کاهش ایمنی در راه ها گردیده است. ایجاد یک لایه آسفالت متخلخل با فضای خالی بالای حدود 18 درصد، می تواند آب را از روی راه دور و به صورت زه کش از جاده خارج نماید، از طرفی وجود این لایه می تواند عامل کاهش آلودگی صدا گردد. پائین بودن استحکام، پایداری، خصوصیات مکانیکی و بالا بودن میزان تغییر شکل دائمی، از محدودیت های استفاده از آسفالت متخلخل بشمار می آید .در این پژوهش تاثیر پلیمرهایSBR ، APPبر روی تغییر شکل دائم آسفالت متخلخل مورد ارزیابی قرار می گیرد.
گزینش بهترین دانه بندی برای ایجاد فضای خالی بالای 18 درصد و طرح اختلاط آسفالت با استفاده از روش کانتابرو از کارهای مهم این پژوهش بود . نتایج آزمایش ها نشان دادند که افزودن پلیمر باعث افزایش وزن مخصوص، افزایش درصد فضای خالی آسفالت و تقویت، استحکام و پایداری آسفالت متخلخل خواهد شد. در زمان آزمایش خزش آشکار گردید که آسفالت متخلخل با قیر اصلاح شده پلیمری، کمترین تغییر شکل اولیه و همچنین تغییر شکل دائم را نسبت به نمونه ساخته شده با قیر خالص داشته است. افزودن پلیمر باعث افزایش مقادیر بازگشت ویسکوالاستیک، افزایش مدول سفتی در تمامی دماها و تنشهای اعمالی و همچنین تغییر شکل خزشی کمتری در آسفالت متخلخل شده است.