مقایسه راهبردهای یادگیری، سخت کوشی و نگرانی مبتلایان به تالاسمی و افراد عادی

بیماری تالاسمی علاوه بر عوارض جسمی، برخی مشکلات روانی و اجتماعی را برای بیماران ایجاد می کند. این عوارض باعث می شود که زندگی توام با خستگی، ضعف، کاهش یادگیری و رنجوری بوده و افراد قادر به تجربه محیط زندگی خود مانند افراد عادی و سالم نباشند. با توجه به این که موفقیت هر انسان در عصر حاضر منوط به برخورداری از توانایی یادگیری، فارغ بودن از نگرانی بیمارگونه و سخت کوش بودن است و این توانایی ها نیاز به راهبردها و تکنیک هایی دارد که در صورت وجود، افراد در یادگیری موفق خواهند بود، لذا هدف این پژوهش، مقایسه راهبردهای یادگیری، سخت کوشی و نگرانی مبتلایان به تالاسمی و افراد عادی بود.
روش تحقیق از نوع علی-مقایسه ای بود که در سال 93 انجام شد. جامعه آماری، شامل افراد مبتلا به تالاسمی شهرستان آمل و افراد عادی این شهرستان با داشتن تحصیلات متوسطه و بالاتر بود. از جامعه ی آماری، تعداد 30 نفر از افراد مبتلا به تالاسمی و30نفرافرادعادی به روش نمونه گیری تصادفی و در دسترس انتخاب گردید. نمونه ی انتخابی در فاصله ی سنی 16 – 25 بود. ابزارپژوهش پرسشنامه31سوالی راهبردهای یادگیری پینتریچ وهمکارانبا پایایی 87/0، پرسشنامه 10سوالی نگرانی استوبر وجورمن باپایایی 95/0 وپرسشنامه 27سوالی سخت کوشی کیامرثی با پایایی 89/0 بوده است. داده ها با استفاده از روش t دوگروهی مستقل تجزیه و تحلیل شد.
نتایج نشان داد که در سطح اطمینان 95% بین راهبرد های یادگیری(01/2- = (58) t)، نگرانی(23/2- =(58) t) و سختکوشی (52/6 =(58) t) یادگیرندگان تالاسمی با افراد عادی تفاوت وجود دارد.
سخت کوشی و راهبردهای یادگیری بیماران تالاسمی به گونه ی معنی داری پایین تر از افراد عادی است و در مقابل، نگرانی افراد تالاسمی از افراد عادی بیشتر است.