صمیمیت زناشویی و خرسندی زناشویی در زنان نابارور و عادی

مشکل ناباروری به عنوان حادثه ای استرس زا با مشکلات روانشناختی متعددی همراه است. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه صمیمیت و خرسندی زناشویی در زنان نابارور و عادی است.
پژوهش حاضر از نوع علی- مقایسه ای بود که تعداد 50 زن نابارور، و 50 زن بارور به صورت در دسترس و داوطلبانه از بین افرادی که به بیمارستان امام حسین شهر کرمانشاه در سال 1393 مراجعه کرده بودند، انتخاب و مورد مقایسه قرار گرفتند. اطلاعات از طریق دو پرسشنامه انریچ و خرسندی زناشویی جمع آوری شد.
نتایج نشان داد صمیمیت زناشویی در زنان بارور به طور معناداری بیش از زنانی است که به هر دلیل هنوز نابارور هستند و همچنین میانگین خرسندی زناشویی ادراک شده در زوج های عادی به مطور معناداری بیش از زوج های نابارور است پژوهش حاضر همچنین دارای یافته های جانبی بود، که نشان داد به طور کلی در افراد بین صمیمیت زناشویی و طول مدت ازدواج رابطه منفی وجود دارد. به عبارت دیگر هر چه قدر از زمان ازدواج و عمر زندگی زناشویی سپری می شود از صمیمیت و گرمی رابطه کاسته می شود.
از نتایج پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت باروری و وجود فرزند باعث گرمی و صمیمیت بیشتر رابطه زناشویی می شود، هر چند آسیب ازدواج براساس نتایج این پژوهش روزمرگی است و با گذر زمان از صمیمیت رابطه کاسته می شود.