تاثیرات دفعات غذادهی در شاخص های رشد، تغذیه و ترکیبات بیوشیمیایی ماهی استرلیاد (Acipenser ruthenus

مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیرات دفعات غذادهی مختلف در شاخص های رشد، تغذیه و ترکیبات بیوشیمیایی ماهی استرلیاد (ruthenusAcipenser) طراحی شده است. به این منظور تعداد 150 قطعه ماهی استرلیاد با متوسط وزن اولیه 1±50 گرم انتخاب و در 15 تانک تقسیم بندی شدند. ماهی ها 2 بار در روز (تیمار 1)، 3 بار در روز (تیمار 2)، 4 بار در روز (تیمار 3)، 5 بار در روز (تیمار 4) و 6 بار در روز (تیمار 5) به میزان 3 درصد وزن تر بدن به مدت 60 روز غذادهی شدند. نتایج نشان می دهد که اختلاف معنی داری (05/0P<) در شاخص های رشد با دفعات غذادهی مختلف به استثنای ضریب چاقی وجود دارد. بر اساس نتایج، بهترین میزان شاخص های رشد در تیمار 5 وعده غذادهی در روز مشاهده شد. ضریب تبدیل غذایی، بازده غذایی، درصد مصرف خالص پروتئین و چربی به طور معنی داری تحت تاثیر دفعات مختلف غذادهی قرار دارند. افزایش تعداد دفعات غذادهی تا 5 نوبت موجب بهبود شاخص های تغذیه ای در این گونه شد. مقایسه آماری ترکیبات بیوشیمیایی در دفعات غذادهی مختلف فقط اختلاف معنی داری (05/0P<) را در محتوای پروتئین و چربی خام بدن نشان داد. بنا بر نتایج این تحقیق می توان بیان کرد که بهترین نتایج در عملکرد رشد و تغذیه در تیمار 4 مشاهده شد، بنابراین برای تغذیه ماهی استرلیاد 5 وعده غذادهی در روز پیشنهاد می شود.