بررسی تغییرات آندروژنیک برخی شاخص های ایمنی و خون ماهی نر قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) در فصل تکثیر

مطالعه حاضر با هدف مشخص کردن سطح برخی فاکتورهای سرمی و ایمنی ماهیان در مرحله پرواری و در ماهیان مولد قبل و بعد از اسپرم گیری، به منظور دستیابی به اطلاعات جدید در زمینه تغییرات فیزیولوژیک ناشی از تولیدمثل و تاثیر فعالیت های تولیدمثلی در شاخص های سرمی و ایمنی، انجام پذیرفت. در این مطالعه مجموعا 15 عدد ماهی نر قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) شامل5 عدد ماهی نر در مرحله پرواری و 5 عدد ماهی مولد نر قبل از اسپرم گیری و 5 عدد ماهی مولد نر بعد از اسپرم گیری بررسی شدند که به طور تصادفی انتخاب شده بودند. نتایج نشان داد که غلظت گلوکز قبل از اسپرم گیری از دو گروه ماهیان پرواری و ماهیان مولد بعد از اسپرم گیری به مراتب بیشتر بود. همچنین میانگین پروتئین کل در بین گروه های ماهیان پرواری و ماهیان مولد قبل از اسپرم گیری و بعد از اسپرم گیری اختلاف معنی داری را نشان نداد (P>0.05). مقایسه میانگین اسمولالیتی در سه گروه ماهیان پرواری و مولد قبل از اسپرم گیری و بعد از اسپرم گیری نیز نبود اختلاف معنی دار در سطح 5% را نشان داد. غلظت هورمون کورتیزول هم پس از اسپرم گیری نسبت به سایر گروه ها به شکل معنی داری (P<0.05) افزایش یافته بود. تعداد گلبول سفید ماهی قبل و پس از اسپرم گیری کاهش معنی داری نسبت به ماهیان پرواری و میزان هموگلوبین خون ماهی پیش از اسپرم گیری به شکل معنی داری نسبت به دو گروه دیگر افزایش داشته است. درصد هماتوکریت خون در ماهیان قبل از اسپرم گیری به صورت معنی داری کاهش یافته بود، اما کاهش میزان هماتوکریت پس از اسپرم گیری از نظر آماری با دو گروه دیگر اختلاف معنی داری نداشته است. در مورد شاخص MCV نیز می توان گفت که ماهیان پرواری میزانMCV بیشتری نسبت به ماهیان قبل و بعد از اسپرم گیری دارند (P<0.05). در نهایت، با توجه به آزمایش های انجام شده و نتایج تغییرات فاکتورهای ایمنی و متابولیسمی مورد بررسی، می توان دریافت که در زمان تولیدمثل در ماهی نر قزل آلای رنگین کمان ترشح هورمون های درون ریز که بر اثر تغییرات هورمون های جنسی در زمان تولیدمثل صورت می گیرد در متابولیسم ماهی از طریق تغییر میزان فاکتورهایی مانند گلوکز، کورتیزول و اسمولالیتی و در ایمنی ماهی از طریق تغییر میزان گلبول های سفید خون و فاکتورهایی مانند هماتوکریت و MCV اثر می گذارد. در این تحقیق، این شاخص ها به منظور مدیریت مولدان با حساسیت کمتر و توان متابولیسم بهتر سنجش شده اند.