آنالیز دی آلل کراس برخی صفات تولیدمثلی در ماهیان زینتی (Puntius tetrazona)

از بهترین روش های به نژادی ماهیان جداسازی دودمان های خالص با توان تولید دورگه های پرمحصول است. در مطالعه حاضر تاثیرات هتروزیس، افت به واسطه همخونی، تاثیرات مادری، ترکیب پذیری عمومی و ترکیب پذیری خصوصی صفات مربوط به تولیدمثل شامل تعداد تخم تولیدی، تعداد تخم هچ شده و درصد هچ نتاج خالص و دورگه های حاصل از تلاقی گونه تایگر و دوسویه آن یعنی گرین و آلبینو بارب در قالب طرح دی آلل کراس کامل بررسی شد. نتایج بیانگر منفی بودن میزان هتروزیس در هر سه صفت مذکور بود و هیچ کدام از دورگه ها نسبت به نتاج والدین خالص خود در صفات مورد بررسی برتری نشان ندادند. همچنین، نتایج نشان داد که بیشترین میزان افت به واسطه همخونی در بین تلاقی ها مربوط به صفت تولید تخم و کمترین میزان آن نیز مربوط به درصد هچ بود. این بررسی نشان می دهد زمانی که از سویه آلبینو به منزله لاین مادری استفاده شود، عملکرد دورگه های حاصل نسبت به سایر تلاقی ها بالاتر است و تاثیرات مادری مثبتی دارد. بنابراین، این سویه می تواند به منزله لاین مادری در تلاقی ها استفاده شود. مقایسه میزان ترکیب پذیری عمومی نشان دهنده برتری ژنتیکی افزایشی تایگر بارب نسبت به دو سویه دیگر در صفت تعداد تخم تولیدی است و بیانگر این نکته است که این سویه می تواند ارزش های اصلاحی (GCA) خود برای قدرت تخم ریزی را به نتاج خود منتقل کند. همچنین، بالاترین میزان ترکیب پذیری خاص که به منظور استفاده از حداکثر توان ژنتیک غیرافزایشی دورگه هاست برای صفات تعداد تخم تولیدی، تعداد تخم هچ شده و درصد هچ به ترتیب مربوط به دورگه های حاصل از تلاقی های تایگر نر با گرین ماده، تایگر نر با آلبینوی ماده و آلبینوی نر با گرین ماده است.