تحلیل تشخیصی جامعه شناختی ویژگی های ساختاری گروه همفیل در بقا ازدواج (مطالعه موردی شهر تبریز)

کونیگ[i]، با بیان نظام اجتماعی خانواده به منزله گروه کوچکی که بین دو نظام دیگر قرار دارد، دو نوع نگرش اساسی را در مورد خانواده، مطرح می کند. نگرش به خانواده در ارتباط با کل جامعه و نگرش به خانواده به منزله گروهی کوچک. که این نوع نگرش، بر دو نوع تجزیه و تحلیل جامعه شناسانه کلان و خرد منطبق است. در این مقاله، خانواده به عنوان گروه نخستین، با نگرشی خرد و کلان، مورد مطالعه ای پیمایشی قرار گرفت. پرسشنامه ی ابعاد گروه همفیل(1973)[ii]،، شامل 12 متغیر، نفوذ پذیری، انعطاف پذیری، کنترل، قدرت، انسجام، مشارکت، صمیمیت، قشربندی، رضایت، استقلال، ثبات ازدواج و هم سانی، به کار گرفته شد، تا نقش متغیرهای موثر در بقا گروهی را در بقا ازدواج و خانواده، مورد آزمون قرار دهد. نمونه ای به کمک فرمول کوکران، به حجم 386 نفر از افراد متاهل شهر تبریز، که از سال 1370 به بعد ازدواج کرده بودند، مورد گزینش به روش سهمیه بندی تصادفی، قرار گرفت و داده ها، به کمک روش آماری آنالیز تشخیصی[iii]، تجزیه و تحلیل گردیدند. نتایج تحلیل حاکی از آن بود که: تابع تشخیص بقا ازدواج، شامل متغیرهای قدرت، انسجام، مشارکت، صمیمیت، قشربندی، رضایت، استقلال، ثبات و هم سانی، برای دو گروه افراد متاهل و مطلقه، می باشد. به عبارت دیگر، از طریق این متغیرها، می توان تشخیص داد که بقا ازدواج ممکن است یا خیر. و سه متغیر دیگر، یعنی، نفوذ پذیری، انعطاف پذیری و کنترل، رابطه معنی داری با بقا ازدواج نداشت. از آن جایی که این متغیرها، در برگیرنده ی عوامل ذهنی و عینی خرد و کلان هستند. بنابراین، فرایند جامعه پذیری افراد در مورد الگوهای انسجام، مشارکت، استقلال، قشربندی، هم سانی، صمیمیت در خانواده، در نگرش او به ازدواج و عملکرد بهتر زندگی زناشویی و در نهایت رضایت از آن و بقا ازدواج او، نقش به سزایی دارد.
[i]. Konig، R
[ii]. Hemphill''s index of group dimensions.
[iii]. Discriminate Analysis