مقایسه کارایی روش های وزن دهی شواهد، رگرسیون لجستیک و نسبت فراوانی در تهیه نقشه پتانسیل چشمه آب زیرزمینی در حوزه آبخیز چهل گزی، استان کردستان

هدف از این پژوهش تهیه نقشه پتانسیل چشمه های آب زیرزمینی با استفاده از روش های وزن دهی شواهد، رگرسیون لجستیک و نسبت فراوانی و مقایسه کارایی این روش ها در حوزه آبخیز چهل گزی، استان کردستان می باشد. ابتدا 17 عامل موثر در ظهور چشمه ها شامل: زمین شناسی، فاصله از گسل، تراکم گسل، ارتفاع، نفوذپذیری نسبی سنگ شناسی، درصد شیب، جهت شیب، نقشه های انحنا (Profile Curvature، Curvature، Plan Curvature)، بارندگی، فاصله از آبراهه، تراکم آبراهه، شاخص حمل رسوب، توان آبراهه، شاخص نمناکی توپوگرافی، پوشش/کاربری اراضی انتخاب شدند. برای صحت سنجی روش های مذکور از منحنی مشخصه عملکرد نسبی (ROC) استفاده شد و میزان مساحت زیر این منحنی(AUC) روش های وزن دهی شواهد، رگرسیون لجستیک و نسبت فراوانی به ترتیب 8/85%، 79% و 89% درصد به دست آمد. نتایج نشان داد که هر سه روش تخمین گرهای مناسبی برای تهیه نقشه پتانسیل چشمه آب زیرزمینی در منطقه مورد مطالعه هستند. اما روش نسبت فراوانی با مقدار AUC بیشتر به عنوان بهترین روش در شناسایی و پهنه بندی پتانسیل چشمه های آب زیرزمینی معرفی گردید. همچنین صحت سنجی نقشه های پهنه بندی براساس درصد وقوع چشمه های آزمایشی، تعلیمی و کل چشمه ها نشان داد، نقشه پهنه بندی به دست آمده براساس روش های رگرسیون لجستیک، وزن دهی شوهد و نسبت فراوانی به ترتیب با داشتن مقدار 45، 56 و 45 درصد وقوع چشمه ها در طبقه با احتمال وقوع زیاد، بیشترین صحت را دارا شدند.