نقش کمال گرایی و هوش هیجانی در پیش بینی فرسودگی تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی

هدف مطالعه، بررسی نقش کمال گرایی و هوش هیجانی در پیش بینی فرسودگی تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی بود. روش پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان دبیرستانی بودند که در نیمسال دوم سال تحصیلی 93- 1392، در مدارس شهر نمین مشغول تحصیل بودند. از بین این جامعه، نمونه ای به حجم 175 نفر (112 پسر و 63 دختر)، با روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شده و داده های مورد نیاز با استفاده از مقیاس چندگانه کمال گرایی فراست، پرسشنامه ی هوش هیجانی شرینگ و پرسشنامه ی فرسودگی تحصیلی جمع آوری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج نشان داد که فرسودگی تحصیلی با مولفه های نگرانی از اشتباهات، انتظارات والدین، تردید در مورد اعمال و نیز نمره ی کل کمال گرایی رابطه ی مثبت (05/0>p) و با انتقادات والدین رابطه ی منفی (01/0>p) دارد. بین فرسودگی تحصیلی و مولفه های خودکنترلی، هشیاری اجتماعی، مهارت اجتماعی و نیز نمره ی کل هوش هیجانی نیز رابطه ی منفی وجود دارد (05/0>p). نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که کمال-گرایی و هوش هیجانی با تبیین 14 درصد از واریانس نمره کل فرسودگی تحصیلی و 20 تا 27 درصد از واریانس خرده مقیاس های فرسودگی تحصیلی، قابلیت پیش بینی متغیر ملاک را دارد (01/0>p). این یافته ها ضرورت توجه جدی برنامه ریزان، مشاوران و مسئولین امر را به موضوع فرسودگی تحصیلی دانش آموزان نشان داده و تلویحاتی را برای استفاده از مداخلات مربوط به کمال گرایی و هوش هیجانی جهت پیشگیری از پیامدهای منفی فرسودگی تحصیلی به دنبال دارد.