بررسی اثر پروژسترون واژینال در جلوگیری از زایمان زودرس و عوارض نوزادی در زنان در معرض خطر زایمان زودرس : یک مطالعه کارآزمائی بالینی تصادفی دوسو کور

زایمان زودرس یک علت اصلی مرگ و میر و عوارض نوزادی می باشد.

هدف از این مطالعه بررسی اثرات پروفیلاکسی پروژسترون واژینال در یک جامعه پرخطر در کاهش میزان زایمان زودرس و عوارض نوزادی می باشد.

100 بیمار با حاملگی تک قلو در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی، دوسوکور، قرار گرفتند. به 50 بیمار (گروه A) پروژسترون واژینال mg 400 و به 50 بیمار (گروه B) پلاسبو، روزانه یکبار از هفته 22-16 حاملگی تا هفته 36 تجویز شد. دو گروه برای شیوع زایمان زودرس و عوارض نوزادی مقایسه شدند.

میزان شیوع تولد زودرس در این مطالعه %52 بود. میزان زایمان زودرس قبل از 37 هفته (86/2-25/1 CI %95 و 89/1=RR و %36 vs. %68) و قبل از 34 هفته (58/4-1925/1 CI %95 و 33/2=RR و %18 vs. %42) حاملگی در گروه پلاسبو بطور معنی داری بیشتر از گروه پروژسترون بود. مطالعه ما همچنان نشان داد که مصرف پروژسترون واژینال در مقایسه با پلاسبو، با کاهش معنی داری در میزان تولد نوزادان با وزن مساوی و کمتر از 2500 گرم، دیسترس تنفسی، و میزان بستری به بخش مراقبت های ویژه نوزادان، همراه می باشد. اما تفاوت معنی داری در میزان مرگ نوزادی، طول روزهای بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان، خونریزی داخل بطنی مغز و آنتریکولیت نکروزان بین دو گروه وجود نداشت.

مصرف پروژسترون واژینال بطور پروفیلاکسی، در خانم هایی که در خطر بروز زایمان زودرس هستند، میزان زایمان زودرس را کاهش می دهد. همچنین این مصرف با کاهش چشمگیری در میزان تولد نوزادان با وزن مساوی و کمتر از 2500 گرم، دیسترس تنفسی و بستری به بخش مراقبت های ویژه همراه می باشد.