بررسی تاثیر خصوصیات هندسی رودخانه ها بر دبی طراحی در رودخانه های مناطق خشک و نیمه خشک

تخمین صحیح دبی در دوره های بازگشت مختلف در طراحی پل ها، کالورت ها و گوره ها به منظور مدیریت سیلاب دشت حائز اهمیت است. معمولا دو روش برای تعیین دبی طراحی در مناطق فاقد آمار استفاده می شود: مدل های بارش- رواناب که ممکن است زمان بر و پرهزینه باشند و روش های رگرسیونی که دبی طراحی در دوره های بازگشت خاص را به خصوصیات حوضه آبریز از قبیل مساحت حوضه، توپوگرافی، خاک و خصوصیات آب و هوایی مرتبط می کنند. در تحقیق حاضر، از دو متغیر جدید خصوصیات مقطع پر و شاخص سیلابی به عنوان متغیرهای مستقل تاثیرگذار بر روابط دبی طراحی در مناطق خشک و نیمه خشک به همراه داده های اندازه گیری شده هندسه مقاطع عرضی 41 ایستگاه هیدرومتری در استان خراسان رضوی استفاده شده است. نتایج مقایسه حاصل از تاثیر متغیرهای جدید بر دبی با دوره های بازگشت مختلف در این مطالعه، با روش های سنتی، نشان داد که خصوصیات مقطع پر در رودخانه ها و شاخص سیلابی می توانند به عنوان متغیرهای مناسب در روابط دبی طراحی به کار برده شوند. به طوری که با انتخاب سه ایستگاه منتخب به منظور صحت سنجی روابط این تحقیق در مقایسه با روش تحلیل فراوانی، در روابط هندسه هیدرولیکی مقطع پر تنها هشت درصد خطا مشاهده شد.