فرسودگی شغلی، ابعاد و عوامل مرتبط با آن در کارکنان عملیاتی مرکز اورژانس تهران

کارکنان فوریت های پزشکی به دلیل مواجهه هر روزه با شرایط تنش زا و فقدان شرایط مثبت در محیط کار مستعد فرسودگی شغلی می باشند. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان فرسودگی شغلی، ابعاد و عوامل مرتبط با آن در کارکنان عملیاتی مرکز اورژانس تهران در سال 1394 انجام شد.
این مطالعه توصیفی بر روی 285 نفر از کارکنان عملیاتی مرد مرکز اورژانس تهران که بطور تصادفی ساده انتخاب شده بودند، انجام شد. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه «اطلاعات فردی» و «سیاهه فرسودگی ماسلاچ» (Maslach Burnout Inventory) (MBI) بود. روایی صوری و محتوایی ابزار با نظر 10 تن از خبرگان و پایایی ابزار هم با استفاده از آلفای کرونباخ توسط 30 نفر تایید گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس نسخه 19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
اکثر کارکنان (5/77 درصد) فرسودگی شغلی متوسط داشتند. از نظر شدت، میانگین نمره خستگی هیجانی افراد برابر 25/12±65/21، نمره مسخ شخصیت برابر 36/7±48/20، نمره کفایت شخصی برابر 42/5±92/22 و نمره درگیری شغلی16/5±29/9 بود. همچنین از نظر فراوانی، میانگین نمره بروز خستگی هیجانی برابر با 9/10±76/2، مسخ شخصیت برابر با 19/7 ±29/20، کفایت شخصی برابر با 35/5±44/22 و درگیری شغلی برابر با 09/5±11/9 به دست آمد.
فرسودگی شغلی در بین کارکنان عملیاتی اورژانس تهران در حد متوسط بود. پیشنهاد می شود برنامه ریزی در راستای شناخت عوامل تاثیر گذار و تعدیل آنها صورت گیرد.