تاثیر روش مراقبه اسلامی بر خود مراقبتی تغذیه، شاخص های تن سنجی و فشار خون بیماران دیابتی

دیابت شایع ترین بیماری متابولیک و شبکه ای از عوامل خطرزای محیطی و ژنتیک است. اساس پیشگیری و کنترل دیابت بر خود مراقبتی و آموزش بیماران استوار است. روش مراقبه اسلامی از روش های متداول و موفق اصلاح رفتار در اخلاق و عرفان اسلامی می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر روش مراقبه اسلامی بر خود مراقبتی تغذیه، شاخص های تن سنجی و فشارخون بیماران دیابتی انجام شد.
در یک کارآزمایی بالینی، 110 بیمار میانسال دیابتی نوع دو، به طور تصادفی به دو گروه آزمون و کنترل تقسیم شدند. رفتارهای خود مراقبتی تغذیه به وسیله پرسشنامه تعیین گردید. وزن، قد و فشار خون بیماران اندازه گیری شد. در هر دو گروه آزمون و کنترل، آموزش های یکسان با محوریت تغذیه بیماران دیابتی ارائه گردید. درگروه مداخله، آموزه های اسلامی و روش مراقبه تغذیه با هدف جلب رضایت خداوند، آموزش داده شد. متغیرهای پژوهش دو ماه بعد در 98 بیمار، دوباره اندازه گیری شدند. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 22، و آزمون های tمستقل و زوجی، کای اسکوار، دقیق فیشر و کوواریانس صورت گرفت.
پس از تعدیل اثر متغیرهای مخدوش گر، افزایش معنی دار خود مراقبتی تغذیه (002/0>p) و کاهش معنی دار وزن (05/0>p) بیماران گروه آزمون در مقایسه با گروه کنترل دیده شد. نتایج پژوهش بیانگر بهبود معنی دار اغلب شاخص ها در هر یک از گروه های آزمون و کنترل در مرحله پس از مداخله بود (001/0>p).
استنتاج: روش مراقبه اسلامی در ارتقای رفتارهای خود مراقبتی تغذیه و اصلاح شاخص وزن کارآیی داشت. به کارگیری این روش در کنترل بیماری های مزمن متاثر از عوامل رفتاری، توصیه می گردد.