تبیین فقهی جنگ روانی

جنگ روانی با توجه به پیشرفت شگفت انگیزی که در عرصه فناوری ارتباطات رخ داده است، به کارآمدترین و مهم ترین ابزار در خدمت منافع و مقاصد دولت ها تبدیل شده است. جنگ روانی با عنایت به این مفاهیم که بهترین سیاست ها در جنگ، تسخیر سرزمین بدون خونریزی است و اینکه بالاترین هنر، پیروزی در نبرد نیست، بلکه تسلیم کردن دشمن بدون پیکار و خونریزی است، پارادایمی نو در عرصه روابط بین الملل ایجاد کرده است. جنگ روانی به اندازه ای حائز اهمیت است که سطح تخریب و ویرانی در این گونه تهاجم ها و تجاوزها به شدت بالاتر و سهمگین تر از جنگ سخت است و می تواند در فاصله زمانی کوتاه موجب اختلال و برهم خوردن نظم عمومی جامعه و از بین رفتن استقلال کشور و در نتیجه تسلیم در مقابل دشمن شود. به سبب این اهمیت لازم است ابعاد و زوایای مختلف جنگ روانی مورد تحلیل فقهی قرار گیرد. در مقاله حاضر با تتبع در آیات قرآن و روایات، وجوب جنگ روانی در برابر دشمن اثبات شده است و نیز دلیل عقل و اجماع در این باره بررسی شده و برای اثبات وجوب آن به قاعده فقهی اختلال نظام نیز تمسک شده است.