روش تهیه، مکانیسم رشد و کاربرد نانولوله های تیتانیا/تیتاناتی

نانولوله روش های تهیه نانولوله تیتانیا/ تیتاناتی به دو گروه «با استفاده از الگو» و «بدون استفاده از الگو» دسته بندی می شوند. در تهیه نانولوله های تیتانیا/ تیتاناتی می توان از الگوی نوع مثبت یا منفی (شامل ژل کننده های آلی، غشاهای نانومتخلخل آلومینایی، نانولوله های کربنی، فعال کننده سطحی) به منظور دستیابی به شکل نانولوله به عنوان شابلون، قطرهای بزرگ (nm50>) را تهیه کرد. روش های بدون استفاده از الگو شامل رشد نانولوله ها بر ذره های کلوئیدی، فرایند هیدروترمال قلیایی و آندکاری تیتانیم در حمام های دارای فلورید است. کلید توسعه و بهره برداری مواد جدید نانوساختار در افزایش درک چگونگی اثر شرایط تهیه بر روی ویژگی های مواد نانوساختار به منظور تهیه مواد مناسب برای کاربردهای ویژه است. در این راستا شناخت مکانیسم تشکیل نانوساختار از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این مقاله روش های تهیه، بررسی ریزساختاری این نانولوله ها و مکانیسم تشکیل و رشد آن ها و برتری ها و عیبهای هر یک از روش ها که توسط پژوهشگران گزارش شده، بیان می شود. افزایش چشمگیر سطح ویژه و حجم حفره بهدست آمده بهد لیل مورفولوژی نانولوله است که منجر به افزایش پتانسیل کاربردی این مواد در زمینه های گوناگون تبدیل و ذخیره سازی انرژی، کاتالیست ها، الکتروکاتالیست ها، کاتالیست های نوری، مواد مغناطیسی، رهاسازی دارو ، کاربردهای زیستی، کامپوزیت ها، تکمیل سطح، پوشش های تریبولوژیکی و... می شود.