میزان سرمی شاخص آتروژنی پلاسما و نسبت های لیپیدی در دیابت بارداری

دیابت بارداری می تواند باعث افزایش خطر ابتلاء به دیابت نوع 2، سندرم متابولیک و بیماری های قلبی عروقی پس از دوران بارداری شود. چربی ها نشانگرهایی هستند که می توانند اطلاعات مفیدی را در این رابطه در اختیار قرار دهند، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی مقادیر سرمی لیپیدها، نسبت های لیپیدی و شاخص آتروژنی پلاسما (AIP) و ارتباط آن ها با سن مادر و دیابت بارداری انجام شد.
این مطالعه مورد - شاهدی در سال های 93-1392 بر روی 52 زن مبتلا به دیابت بارداری و 59 زن باردار سالم مراجعه کننده به بیمارستان عسلیان شهر خرم آباد انجام شد. مقادیر سرمی گلوکز، کلسترول تام (TC)، تری گلیسرید (TG) و کلسترول لیپوپروتئین با دانسیته بالا (HDL-C) با استفاده از کیت های تجاری موجود اندازه گیری شدند و کلسترول لیپوپروتئین با دانسیته پایین (LDL-C) محاسبه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 19) و آزمون های آماری کولموگروف - اسمیرنوف، تی مستقل، همبستگی پیرسون و رگرسیون لوجستیک انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
در این مطالعه افزایش معنی داری در مقادیر سرمی نسبت TC/HDL-C (001/0>p)، نسبت LDL-C/HDL-C (001/0>p) و AIP (001/0>p) و کاهش معنی داری در HDL-C (001/0>p) و نسبت HDL (001/0>p) در دیابت بارداری در مقایسه با گروه سالم مشاهده شد که پس از تطبیق مقادیر با سن نمونه ها، باز هم اختلاف ها معنی دار بود. بر اساس آزمون رگرسیون لوجستیک قبل و بعد از تطبیق متغیرهای لیپیدی با سن نمونه ها، HDL-C و نسبت HDL فاکتور خطر منفی برای دیابت بودند و نسبت TC/HDL-C، نسبت LDL-C/HDL-C و AIP فاکتور خطر مثبت بودند.
افزایش نسبت TC/HDL-C، نسبت LDL-C/HDL-C و AIP و کاهش HDL-Cو نسبت HDL می توانند به عنوان عوامل خطر دیابت بارداری مطرح شوند. ممکن است از طریق بررسی منظم نسبت های لیپیدی و نیز اقدام برای تنظیم آن ها، از شیوع دیابت بارداری و نیز بیماری های قلبی- عروقی ناشی از آن به خصوص پس از بارداری تا حد قابل ملاحظه ای جلوگیری کرد.