عوامل موثر برطول اقامت بیماران در اورژانس های بیمارستانی دانشگاه علوم پزشکی تهران از دیدگاه پرستاران اورژانس

بخش اورژانس بیشترین مراجعه مردم در روزها و ساعات غیر متعارف را به خود اختصاص می دهد. به دلیل فلسفه اقامت موقت و کوتاه در اورژانس، لازم است بیماران سریعا تعیین تکلیف و ترخیص شوند. از انجا که پرستاران بیشترین تماس را با بیماران دارند لذا این مطالعه با هدف تعیین عوامل موثر بر طول مدت بستری در اورژانس از دیدگاه پرستاران طراحی و اجرا شد.
مطالعه به صورت مقطعی و توصیفی بود. نمونه گیری از بین پرستاران شاغل در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران به عمل آمد. جهت جمع آروی داده ها از پرسشنامه مبتنی بر متون و مصاحبه با پرستاران استفاده شد. بعد از روایی ابزار با استفاده از نظرات اعضای هیات علمی متخصص، پایایی ابزار با استفاده از روش همبستگی درونی انجام شد. داده ها از طریق پرسشنامه جمع اوری شد و در نهایت 200 پرسشنامه بازگردانده شد.
یافته ها مشخص کرد عوامل متعددی بر طولانی شدن اقامت در اورژانس و یا موانع ترخیص وجود دارد. از دیدگاه بیش از نیمی از پرستاران عوامل پزشکی، ساختاری، پرسنلی، و پاراکلینیک در حد زیاد بودند و از دیدگاه یک سوم پرستاران عوامل مربوط به بیمار در حد متوسط بوده و از دیدگاه نیمی از آنها نوع بیمارستان نیز به طور متوسط موجب طولانی شدن اقامت در بخش می شود.
با توجه به به آنکه پرستاران معتقد بودند عوامل پزشکی، ساختاری و پرسنلی منجر به طولانی شدن دوره اقامت و بستری در اورژانس می شود لذا مدیران می توانند با طراحی برنامه های تیمی و دستورالعمل های مربوطه اقدام به کوتاه نمودن اقامت بیمار در این بخش ها به همراه تعیین تکلیف و برنامه ترخیص نمایند.