بررسی عملکرد بذر و صفات موثر بر آن در ژنوتیپ های یونجه

به منظور بررسی اثر تنش خشکی و کود نیتروژنه بر عملکرد بیولوژیکی، عملکرد دانه و اجزای عملکرد ارقام مختلف گندم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در سال زراعی 86-1385 در منطقه شوشتر انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل ارقام گندم چمران، فلات و شووا، کود نیتروژنه در دو سطح (50 و150 کیلوگرم در هکتار) و سطوح تنش خشکی (عدم تنش و تنش خشکی در مرحله ی پر شدن دانه) بودند. چمران و فلات گندم نان و شووا گندم دوروم هستند. نتایج آزمایش نشان داد که در شرایط تنش خشکی رقم چمران عملکرد دانه بیشتری (5584 کیلوگرم در هکتار) در مقایسه با رقم شووا (5332 کیلوگرم در هکتار) و رقم فلات (4821 کیلوگرم در هکتار) داشت. افزایش نیتروژن باعث افزایش عملکرد دانه به میزان 45 درصد در مقایسه با تیمار مصرف کمتر نیتروژن گردید. واکنش به نیتروژن برای ارقام چمران و شووا بیشتر از فلات بود. تعداد سنبله در واحد سطح، تعداد دانه درسنبله و وزن هزار دانه در افزایش عملکرد دانه موثر بود.