نقش آموزش های کارآفرینی در نظام های آموزشی و پرورشی 1404 جمهوری اسلامی ایران

امروزه کارآفرینی از عوامل مهم رشد و توسعه اقتصادی به شمار می آید به طوری که در غرب و برخی دیگر از کشورها، 2 دهه اخیر «دهه های طلایی کارآفرینی» نام گرفته است. در بیشتر کشورهای پیشرفته و در حال توسعه، مقوله کارآفرینی اصلی ترین منبع توسعه به شمار می رود. بسیاری از صاحبنظران معتقدند کارآفرینی با آموزش مستقیم حاصل نمی شود و باید به روش «پرورشی» کارآفرینان را تربیت کرد. در سند چشم انداز 20 ساله نظام نیز ویژگی های یک فرد مطلوب ایرانی در افق 1404 ذکر شده است. در این سند آمده است که ایرانی 1404 «فعال، مسئولیت پذیر، ایثارگر، مومن، رضایتمند، دارای وجدان کاری، انظباط، روحیه تعاون و سازگاری اجتماعی، متعهد به نظام اسلامی و شکوفایی ایران و مفتخر به ایرانی بودن» است. با توجه به اینکه بی تردید کودکان 4 و 5 ساله ما، سازندگان ایران 1404 خواهند بود، ما بایید محیطی را ایجاد کنیم که نسل آینده کشور در این محیط رشد کند و بتواند به این ویژگی ها دست یابد. تطبیق ویژگی های فرد ایرانی 1404 با ویژگی های افراد کارآفرین نشان می دهد ایرانی مطلوب 1404 فردی خواهد بود با ویژگی های کارآفرینان ایرانی- اسلامی. بنابر این لازم است که به پرسش اساسی زیر پاسخ داده شود: کودک آینده کیست و چه ویژگی هایی دارد؟ به نظر می رسد این پرسش مهم ترین و زیربنایی ترین پرسش برای انجام یک برنامه ریزی مطلوب است و باید از بدو تولد کودک به این موضوع کلیدی توجه کرد. ویژگی هایی که یک کارآفرین دارد، همراه با تولد او نمی آیند، بلکه محیط و آموزش بر آینده فرد تاثیر می گذارد. در این مقاله برآنیم با توجه به اهمیت این موضوع، ضمن بررسی نظریه های دانشمندان و صاحب نظران مطرح در این رابطه و در نظر گرفتن ابعاد مختلف آن با نگاهی به تجربه های سایر کشور ها، برای بررسی و بومی سازی این مفاهیم در کشور، نتایج اجرای برخی ابعاد این موضوع در کشور ایران را بررسی کنیم. از طرف دیگر در مقاله حاضر به بررسی نقش آموزش های کارآفرینی در انواع نظام های آموزشی و پرورشی مراکز مختلف آموزشی جمهوری اسلامی ایران در افق 1404 پرداخته شده است. روش تحقیق در این مقاله، بررسی و تحلیل اسناد و مدارک مرتبط با آموزش های کارآفرینی و مصاحبه با تعدادی از مدیران و سیاستگذاران آموزش های کارآفرینی است.