مدیریت افکار عمومی در حکومت علوی با تکیه بر نامه امیرالمومنین (ع) به مالک اشتر

امروزه یکی از مباحث رایج در امر حکومتداری، شکلدهی به افکار عمومی است. اگرچه از رایج شدن اصطلاح افکار عمومی زمان زیادی نمیگذرد، اما این مفهوم از ابتدای شکلگیری اجتماعات بشری مورد توجه حاکمان قرار داشته است. در مجموع میتوان گفت دو نوع نگاه به مدیریت افکار عمومی وجود دارد. یکی نگاهی است که هدفش صرفا جهتدهی به افکار و آراء مردم به منظور تداوم حکومت است و دیگری، جهتدهی به افکار عامه با هدف تربیت و سیر آنها به سوی سعادت و تعالی است. این پژوهش ضمن بررسی برشمردن ویژگی های افکار عمومی اعراب در دوران جاهلی و پس از ظهور اسلام و نیز احصاء محدودیتهای حکومت علوی در جهتدهی به افکار عمومی مردم در زمان خود، با تمرکز بر نامه امیرالمومنینعلی هالسلام به معاویه بن ابیسفیان، به دنبال اثبات این امر است که مدیریت و جهتدهی به افکار عمومی در حکومت علوی، با هدف سیر آنها به سوی تعالی بوده و احترام به آراء مردم در این حکومت، اصالت دارد نه اینکه صرفا ابزاری برای حفظ و تداوم قدرت باشد.