نقش رهبری تحول آفرین مدیران دانشگاهی در توانمندی اعضای هیات علمی دانشگاه ها (مورد: دانشگاه تهران)

پژوهش حاضر، با هدف بررسی نقش رهبری تحول آفرین مدیران و توانمندی اعضای هیات علمی دانشگاه تهران صورت گرفته است. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها توصیفی از نوع پژوهش های رگرسیونی است. جامعه آماری شامل کلیه اعضای هیات علمی پردیس علوم اجتماعی و رفتاری دانشگاه تهران می باشد، که تعداد آن ها برابر با 315 نفر می باشد و از این تعداد 152 نفر از طریق نمونه گیری طبقه ای به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود که پرسشنامه توانمندی روان شناختی (اسپریتزر و میشرا، 1997) و پرسشنامه رهبری تحول آفرین (باس و آولیو، 1997) برای این منظور استفاده شد. روایی ابزارها از نوع روایی محتوایی و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ (برای هر پرسشنامه به ترتیب؛ 77/0 و 79/0) بدست آمد. نتایج نشان داد رهبری تحول آفرین مدیران و توانمندی روان شناختی اعضای هیات علمی بالاتر از متوسط بوده و از نظر آماری نیز معنی دار است. همچنین همبستگی مثبت و معنی داری بین رهبری تحول آفرین و توانمندی اعضای هیئت دانشگاه تهران وجود دارد. نتایج رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که مولفه های رهبری تحول آفرین شامل؛ ویژگی های آرمانی، رفتار آرمانی، انگیزش الهام بخش، ترغیب ذهنی و ملاحظات فردی قابلیت پیش بینی توانمندی اعضای هیات علمی دانشگاه تهران را دارا می باشند.