تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی استافیلوکوکوس اورئوس های جدا شده از نمونه های بالینی با روش انتشار دیسک و PCR

مقاومت استافیلوکوکوس اورئوس نسبت به آنتی بیوتیک ها، یکی از مشکلات عمده بهداشت جهانی است و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آنها بسیار مهم است. این مطالعه به منظور تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی استافیلوکوکوس اورئوس های جدا شده از نمونه های بالینی با روش انتشار دیسک و تشخیص مولکولی (Polymerase Chain Reaction: PCR) انجام شد.
این مطالعه توصیفی – آزمایشگاهی روی 50 ایزوله استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه های بالینی بیماران مراجعه کننده به بیمارستان های شهر اهواز در سال 1392 انجام شد. سنجش حساسیت آنتی بیوتیکی جدایه ها با روش انتشار دیسک انجام شد. تعیین مقاومت به متی سیلین با روش PCR توسط پرایمر اختصاصی انجام شد.
از 50 ایزوله حاصله تمامی جدایه ها نسبت به متی سیلین، آمپی سیلین و پنی سیلین مقاوم بودند. مقاومت جدایه ها نسبت به اریترومایسین، جنتامایسین، کلیندامایسین و سیپروفلوکسایسین به ترتیب 48درصد، 34 درصد، 34 درصد و 34 درصد بود. در روش PCR 98 درصد از جدایه استافیلوکوکوس اورئوس های مقاوم به متی سیلین حاوی ژن مقاومت به متی سیلین بودند.
98 درصد جدایه ها حاوی ژن mec-Aبودند و مقاومت بالا به آنتی بیوتیک متی سیلین به ژن mec-A وابسته است. این امر می تواند به عنوان یک تهدید بالقوه برای بهداشت عمومی باشد.