طراحی بهینه موتور مغناطیس دایم داخلی برای افزایش محدوده تضعیف شار و کاهش حجم آهن ربای مصرفی

موتورهای مغناطیس دایم داخلی از یک سو به دلیل ویژگی هایی نظیر بازده بالا و دارابودن نسبت توان به حجم بیشتر در مقایسه با موتورهای القایی و سویچ شونده رلوکتانسی و از سوی دیگر استحکام مکانیکی بهتر و خطر مغناطیس زدایی کمتر نسبت به موتورهای مغناطیس دایم سطحی، یک انتخاب مناسب جهت کاربرد در صنایع حمل و نقل محسوب می شوند. با این وجود همواره کاهش هزینه ساخت این موتورها و افزایش محدوده سرعت تحت توان ثابت (CPSR) همواره یکی از مسایل مورد توجه در طراحی این ماشین ها بوده است. این مقاله یک طراحی بهینه را برای موتور مغناطیس دایم داخلی به منظور دستیابی به CPSR بزرگ و کاهش حجم آهن ربای مصرفی به طور هم زمان ارائه می دهد. بهینه سازی در دو مرحله انجام می شود، در مرحله اول به کمک الگوریتم ژنتیک مقدار CPSR موتور نسبت به طرح اولیه افزایش می یابد و در مرحله دوم با ترکیب دو ایده ساختار آهن رباهای چند تکه شده و استفاده از پل های هوایی غیر متعارف طرحی ارائه می شود که ضمن افزایش مقدار CPSR، حجم آهن ربای مصرفی را نیز کاهش خواهد داد.