ارتباط تنش اخلاقی با فرسودگی شغلی در پرستاران بالینی شهرستان شاهرود

موقعیت های اخلاقی تنش زا یکی از مسایل و معضلات حرفه پرستاری به شمار می رودکه می تواند در بلند مدت آثار و عواقب جدی در پی داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط تنش اخلاقی با فرسودگی شغلی در پرستاران بالینی شهرستان شاهرود انجام شد.
این مطالعه تحلیلی- مقطعی بر روی 184 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان امام حسین (ع) شهرستان شاهرود در سال 1393 انجام شد. ابزار مورد استفاده شامل فرم اطلاعات فردی و شغلی، پرسشنامه تنش اخلاقی کورلی و پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلاچ بود. پس از جمع آوری اطلاعات، تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون انجام گرفت.
میانگین کلی تنش اخلاقی در پرستاران تحت مطالعه در بعد تکرار 0/17± 1/89و در بعد شدت 0/21± 1/96بود که نشان دهنده سطح متوسط تنش اخلاقی در هر دو بعد فوق است. همچنین میزان فرسودگی شغلی پرستاران در اکثر ابعاد در سطح متوسط قرار داشت. همبستگی مثبت معنی دار بین تنش اخلاقی (تکرار، شدت و نمره کل) با فرسودگی شغلی در ابعاد خستگی عاطفی و مسخ شخصیت و ارتباط معنادار و همبستگی منفی با بعد عدم موفقیت فردی وجود داشت.
با توجه به ارتباط معنی دار بین تنش اخلاقی با تمام ابعاد فرسودگی شغلی در پرستاران، تدوین برنامه های قابل اجرا و کاربردی همچون آموزش های لازم در زمینه چگونگی رویارویی با تنش های اخلاقی در محیط بالین و فعال نمودن کمیته های اخلاق در مراکز درمانی به منظور پیشگیری از بروز این سندروم در پرستاران ضروری است.