مطالعه اپیدمیولوژیک لیشمانیوز جلدی درشهرستان خاش بین سال های 1387-1393

لیشمانیوز جلدی در ایران به عنوان یک مساله مهم بهداشتی می باشد. این بیماری به شکل برجستگی کوچک (پاپول) است. به تدریج بزرگ شده و به شکل زخم در می آید. با توجه به اینکه مطالعات اپیدمیولوژیک در کنترل بیماری و اقدامات پیشگیرانه موثر است. این مطالعه به بررسی اپیدمیولوژی لیشمانیوز جلدی شهرستان خاش در استان زاهدان 7 سال گذشته میپردازد.
این مطالعه توصیفی_تحلیلی و بصورت مقطعی بود که بر روی اطلاعات بیماران مبتلا به لیشمانیوز جلدی طی 7 سال گذشته در مرکز بهداشتی درمانی خاش انجام گرفته است. بدین صورت که با هماهنگی انجام شده با مرکز بهداشت درمانی اطلاعات دموگرافیک و اپیدمیولوژیک ثبت شده بیماران در مرکز بهداشتی درمانی شهرستان خاش استخراج و با کمک نرم افزار SPSS 18 و با استفاده از آزمون مجذور کای مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.
از 175 بیمار مورد مطالعه 88 نفر مرد (53 درصد) و 87 نفر زن (47 درصد) بودند. اکثر بیماران در گروه سنی 9 ماهگی تا 4 سالگی و کمترین تعداد بیماری در گروه سنی بالای 40 تا 49 سال بود. بیشترین ضایعات بیماری در صورت و اندام ها بود. همچنین بین گروه های سنی و نوع لیشمانیوز (0/05>P) و همچنین جنس و نوع لیشمانیوز (0/05>P) رابطه معنادار آماری وجود داشت.
بر اساس مطالعه انجام شده فراوانی بیماری در شهرستان خاش طی سال های 1387 تا 1393 روند نزولی داشته که این کاهش بیماری به دلیل ارتقاء وضعیت آموزشی_بهداشتی و همچنین رعایت بهداشت فردی از سوی مردم می باشد.