ارزیابی کیفیت و بیان ژن های اختصاصی تروفواکتودرمی Cdx2و Eomesدر بلاستوسیست های سوراخ شده به کمک ریزسوزن، پیش از انجماد شیشه ای

انجماد رویان در مراحل مختلف تکوینی شامل زیگوت، مراحل اولیه ی تسهیم و بلاستوسیست، یکی از بخش های اصلی در اکثر برنامه های لقاح آزمایشگاهی است. به دلیل هماهنگی بهتر اندومتر و رویان و نیز نرخ لانه گزینی بالاتر بلاستوسیست، انجماد آن نسبت به سایر مراحل در ارجحیت قرار دارد. با این وجود حضور مایع درون حفره ی بلاستوسل و نیز تشکیل کریستال یخ، انجماد آن را با محدودیت روبرو ساخته است. لذا در این مطالعه، با خارج ساختن این مایع با کمک تکنیک سوراخ نمودن مصنوعی و بررسی کیفیت بلاستوسیست از لحاظ سلولی و مولکولی، علاوه بر بهبود انجماد بلاستوسیست، سعی در بررسی ارتباط بین این روش و تغییر بیان ژن های رده ی سلولی تروفواکتودرم نمودیم. بدین منظور تعداد 421 بلاستوسیست برون تنی موش از نژاد NMRIپس از انجام IVF، و کشت به مدت5/4- 4 روز در محیط آزمایشگاه، به دست آمدند و به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. گروه اول پس از قرارگیری در محیط های انجماد، به وسیله ی کرایوتاپ درون ازت غوطه ور و سپس ذوب شدند. گروه دوم پس از انجام تکنیک سوراخ نمودن مصنوعی، بلافاصله منجمد- ذوب گردیدند. سپس هر دو گروه از نظر زنده مانی، خروج از زونا و بیان ژن ها با نتایج گروه سوم (کنترل) مقایسه شدند.در این مطالعه، میزان خروج از زونا با سوراخ کردن مصنوعی بلاستوسیست قبل از انجماد، به صورت معنی داری افزایش یافت. این در حالی است که میزان زنده مانی در گروه های تحت تیمار، مشابه با گروه کنترل، بالا بود. انجماد شیشه ای موجب افزایش در میزان بیان ژن های Eomesو Cdx2شد. اما با کاهش مایع بلاستوسل قبل از انجماد، میزان بیان این ژن ها نسبت به گروه انجماد شیشه ای به صورت معنی داری کاهش پیدا کرد و به گروه کنترل نزدیک شد (05/0p ). از آن جایی که هیچ نتیجه ای مبنی بر تاثیر منفی استفاده از این تکنیک مشاهده نگردید و با توجه به افزایش میزان خروج از زونا، کاهش حجم مایع بلاستوسل قبل از انجماد شیشه ای می تواند مفید واقع شود.